مقایسه دامنه حرکتی و ثبات تنه در مردان فعال و غیرفعال

هدف از این مطالعه مقایسه ثبات مرکزی و انعطاف­پذیری تنه در ورزشکاران پرورش اندام با غیر­ورزشکاران می­باشد. بدین منظور 60 نفر شامل (30 ورزشکار پرورش اندام و 30 نفر غیرورزشکار) از بین ورزشکاران پرورش اندام نخبه سالم و افراد غیرورزشکار سالم انتخاب شدند. برای اندازه­گیری ثبات مرکزی (فلکسوری، اکستنسوری، جانبی) از آزمون‌های مک گیل استفاده گردید همچنین انعطاف­پذیری تنه در جهات فلکشن، اکستنشن، چرخش جانبی راست و چپ و فلکشن جانبی راست و چپ نیز بوسیله متر نواری اندازه­گیری شدند. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که زمان ثبات فلکسوری در گروه ورزشکاران پرورش اندام بطور معنی‌داری کمتر از غیرورزشکاران بود (001/0=P). همچنین انعطاف‌پذیری تنه در جهات فلکشن (03/0=P) و اکستنشن (02/0=P) در گروه ورزشکاران پرورش اندام بطور معنی‌داری کمتر از غیرورزشکاران بود، اما در بین دامنه حرکتی (فلکسوری به اکستنسوری، فلکشن جانبی راست به چپ و چرخش به راست و چپ) بین دو گروه تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (05/0>p). یافته­های مطالعه حاضر نشان داد که افراد ورزشکار پرورش­اندام دارای ثبات مرکزی کمتری در جهت فلکسوری و انعطاف­پذیری کمتری در جهات فلکشن و اکستنشن نسبت به غیرورزشکاران می­باشند که این امر ممکن است این ورزشکاران را مستعد آسیب ناحیه تنه در آینده سازد.